Gwelaf fod stamp perchnogaeth newydd y ddinas yn dwwad yn ei blaen yn ardderchog. Bydd wedi cwplhau yn ddigon buan, a Scotland wedi pleidleisio i un ai dwyn i ben ei hen gyfamod aa Lloegr neu beidio (waeth be fo llais y referendum, bydd hyn yn digwydd ) a chytuno ar gyfamod newydd wedyn rhwng y ddwy blaid, fel sy reolaidd mewn cytundebau, ac yn y cyfamser mi fydd y Stamp wedi ffrancio Bangor yn sownd yn eiddo’r brifysgol newydd hollol estron, (ond a oedd yn arfer bod yn goleg yn perthyn i Brifysgol Cymru, meddan i mi, cyn y gwnaed i ffwrdd aa honno hefyd fel sefydliad yn honni rhyw berthynas ddilys aa’r wlad yma. Da iawn chwi, hen fechgyn pwysig y colegau a’ch ffon ddwybig hollbresennol) – O! soon am dwyll a brad). Fel y gwasga Lloegr Wales, annexiwyd ganddi yn niwedd yr oesoedd canol, yn nes-nes, ac yn dynnach-dynnach ati mewn gafael haearn Sbaen, caiff brodorion Scotland the Brave ymfalchio yn ei sefyllfa fel un o genhedloedd llywodraethau newydd y byd, a hunan-benderfyniad yn eu cyrraedd. Cawn ninnau, frodorion Bangor o leia, ymffrostio yn y wybodaeth y dewisodd bechgyn Plaid lladd Cymru Cyngor Gwynedd ein dinas enedigol bach ddistadl ni i’w throsglwyddo, yn lock , stock and barrel, i feddiant prifysgol newydd sbond danlli sbaar Lloegr a’r byd yn Nghymru, i wneud fel y mynnont aa hi. Clywais un ohonyn yn soon wrth un arall, diweddarach ei ymsefydliad yma, am Fangor fel “blanc canvas” ar eu cyfer – chwarae teg i Gyngor Gwynedd ( dyna be ddeudodd o, ond fod o’n meddwl mai rhyw gyngor o’r enw Gwinith oedd yn gwneud anrheg o dre’r Bangoriaid iddo fo a’i bals! Pan gyhoeddwyd chydig yn ool basio swm mawr arall – dros 300 y tro hwn – o drigleoedd ar gyfer chwaneg byth o efrydwyr o Loegria a thramor, hysbysodd ein papur racs inni fod un aelod o Blaid lladd Cymru yn “absolutely delighted.” (Dywedodd rhywun wrthyf ei fod o wedi dawnsio jig hefyd gan mor hapus ydoedd, ond ‘d ydw i ddim yn coelio hynny yn bersonol.) Sgotland druan!
Reblogged this on colledig.
LikeLiked by 1 person